Geboren en getogen in Rotterdam. Een stad waar de Maas doorheen stroomt en midden in de maas ligt het Noordereiland. daar waar ik ben opgegroeid. Waar ik ook heen ging er was altijd een brug waar ik over moest.

Bruggen helpen niet alleen bij het overkomen van obstakels maar zorgen ook voor verbindingen. Verbindingen maken is voor mij een rode draad in het werken als hulpverlener en in het geven van mijn trainingen. Koppel dit aan mijn Rotterdamse mentaliteit van vooral doen en je hebt een idee hoe mijn training er uit ziet. 

De trainingen die ik geef hebben een duidelijke theoretische basis. Deze theorie komt op verschillende manieren in de training aan bod. Daarmee wordt veel geoefend en geprobeerd. Waarbij er altijd een vertaling naar de praktijk in zal zitten. Daar waar je het gaat doen als professional met de cliënten.

Achtergrond

Mijn hulpverlenersachtergrond begint ongeveer 25 jaar geleden. Ik maakte een overstap naar de hulpverlening. Mijn eerste stap was een opleiding tot Z-verpleegkundige. Wat inhoud dat ik ging werken met mensen met een verstandelijke beperking. Ik werkte op groepen waar kinderen/jongeren woonde en behandeld werden. De meest leerzame periode was toch wel de periode waar ik op een besloten afdeling werkte met kinderen tussen de 12 en 18 jaar met naast een licht verstandelijke beperking ook een psychiatrische beeld. Na wat verschillende projecten en een periode als leidinggevende te hebben gewerkt de overstap gemaakt naar Bureau Jeugdzorg. Bij Bureau Jeugdzorg 5 jaar aan de slag geweest als gezinsvoogd. Ook hier een leerzame periode. Zeker als je het hebt over werken met clienten en gezinnen die meestal niet blij waren als je je als hulpverlener met hun leven bemoeide. Als het gaat over angst, frustraties en allerlei heftige emoties heb ik hier voldoende mogen leren hoe hier mee om te gaan. Hoe kan je als hulpverlener aan de ene kant duidelijk aangeven wat de kaders zijn waar binnen gezinnen zich moeten houden en hoe kan je aan de andere kant aansluiten bij een gezin zodat ze je hulp accepteren en gebruiken.

Na 5 mooie, leerzame jaren kregen mijn vrouw en ik een mooie dochter. Dit maakte wel voor mij het besluit dat ik nog steeds gezinnen, kinderen en jongeren wilde helpen maar dat ik minder te maken wilde hebben met plotselinge crisissituaties. Mijn eerste werkdag was tegelijk de geboortedag van mijn dochter. Na een korte kennismaking met mijn collega's bij Lindenhof kreeg ik een telefoontje dat mijn vrouw aan het bevallen was en nam ik weer snel afscheid van mijn collega's. Dit is uiteindelijk allemaal goed gekomen en werk ik sindsdien al weer ruim 14 jaar voor dezelfde stichting. Na 2 fusies heten we ondertussen wel Enver.
Ik ben als ambulant pedagogisch hulpverlener gestart om dus gezinnen te ondersteunen bij vragen betreffende de opvoeding in de gezinssituatie. In de eerste jaren was dit waar ik naar op zoek was maar al snel miste ik toch de complexere gezinnen die ik als gezinsvoogd wel gewend was. Ik heb na een aantal jaar als ambulant hulpverlener gewerkt te hebben mee mogen denken, ontwikkelen en uitvoeren van een Beter Beschermd + traject binnen Lindenhof. Een traject waarin gezinnen 'verplicht' hulpverlening krijgen in de periode dat de Raad voor Kinderbescherming onderzoek doet. Daar komt na verloop van tijd Ambulante Spoedhulp bij waarin je 4 weken de tijd krijgt om met het gezin aan de slag te gaan met een acute crisis.

In de laatste jaren opgeleid en gewerkt in de trauma hulpverlening. In samenwerking met andere instanties  als hulpverlener en het eerste aanspreekpunt voor gezinnen aan de slag waar een traumatische gebeurtenis heeft plaats gevonden. Daarnaast diverse gescheiden ouders geholpen met de Ouderschap Na Scheiding methodiek. Hierbij gaat het om ouders die er samen niet uit komen en meestal geen contact meer hebben of wel contact hebben maar met veel strijd. Eerdere hulpverlening, bijvoorbeeld mediation, heeft niet geholpen. Deze ouders zijn aangemeld door of Jeugdbescherming of ook wel aangemeld door de Rechtbank. 

Naast mijn werk als Ambulant hulpverlener heb ik 7 jaar op de Hoge School gewerkt als stagebegeleider en docent bij de SPH opleiding.
Tevens heb ik binnen Triviumlindenhof een opleiding gedaan tot trainer van professionals en geef ik sinds 2014 diverse trainingen binnen nu Enver (voorheen Triviumlindenhof). 
Ten slotte ben ik sinds 1 augustus 2019 geen hulpverlener meer. Sinds deze datum ben ik binnen Enver seniortrainer geworden. Ik mag in deze rol training ontwikkelen en bijhouden en geef ik nog steeds de trainingen. Ik maak samen met een collega traingen op maat voor diverse teams binnen de hulpverlening. We geven deze trainingen zowel intern bij Enver als Extern. Tot slot train ik professionals die trainer willen worden en ondersteun ik trainers die trainingen binnen Enver geven.

Naast al mijn werk voor Lindenhof na fusies nu Enver heb ik in 2018 de stoute schoenen aangedaan en heb ik mijn eigen bedrijf opgericht Vi-training en coaching. Met mijn eigen bedrijf wil ik mijn ruime ervaring als ambulant hulpverlener  met mijn ervaringen in het trainingen/les geven combineren. Dit door trainingen te onwikkelen, en waar nodig op maat te maken, die passen binnen de huidige situatie waarbinnen hulpverleners moeten werken.